HSP – Een ver weggestopt zaadje
Mannen hebben manifestatiekracht. Vrouwen hebben inspiratiekracht.
Wat doe je als je weinig manifestatiekracht hebt? Dan ga je naar binnen, tenzij je angst hebt, dan ga je heel erg in je hoofd zitten. Wat doe je als je weinig inspiratiekracht hebt? Dan ga je naar buiten, tenzij je angst hebt, dan sluit je jezelf op.
Veel HSP’s zitten èn in hun hoofd èn sluiten zichzelf op.
De uitdaging voor mannen is om sterk te zijn in hun kwetsbaarheid. En de uitdaging voor vrouwen is om kwetsbaar te zijn in hun kracht. De uitdaging voor HSP’s is om hun kwetsbaarheid en hun kracht bijna van onder de grond uit te graven en opnieuw uit te vinden.
HSP’s hebben een fijngevoeligheid die bijna niet van deze aarde is. Maar door die fijngevoeligheid (een grotere gevoeligheid voor externe prikkels) komen ze bijna niet toe aan zichzelf. De sensatie van overspoeld te worden door externe prikkels maakt dat HSP’s nauwelijks de gelegenheid krijgen om hun innerlijk te ontwikkelen, om te ontdekken wie zij ten diepste zijn.
Voor de meeste mensen geldt dat het moeilijk is om de diepste kern naar buiten te brengen, omdat dat kwetsbare stuk meestal door onze samenleving is afgewezen. Voor HSP’s is die gevoeligheid nog groter. De kracht van een HSP zit hem in zijn of haar gevoeligheid. Hier wordt hij/zij echter vanaf het allereerste begin van zijn leven van weggehaald door de enorme overmacht van externe prikkels. Dit betekent dat vanaf het allereerste begin in het leven de aandacht wordt getrokken naar buiten en HSP’s daardoor niet de kans krijgen om te beseffen wie zij werkelijk zijn. Dat maakt dat je als HSP het eerste deel van je leven bijna doelloos rond kan lopen en steeds bezig bent om je aan te passen aan de buitenwereld.
Er zijn HSP’s die, ondanks de enorme energie die het kost om jezelf af te schermen voor de buitenwereld, toch een lijntje houden naar hun meest kwetsbare innerlijke stuk. Maar de muur die daaromheen wordt gebouwd kan zo gigantisch zijn, dat ze ergens in hun leven vastlopen. En dat geldt natuurlijk helemaal voor HSP’s die dat lijntje echt kwijt zijn geraakt. Zij zullen ergens in hun leven het gevoel krijgen dat ze
een zaadje zijn, dat nog nooit heeft mogen bloeien. Vaak is het zo dat tijdens de opvoeding de ouders zich geen raad wisten met een dergelijk gevoelig kind. De aandacht en de veiligheid die nodig waren in de allereerste jaren, om te kunnen groeien, om een identiteit te kunnen ontwikkelen, zijn er daarom dus nooit geweest.
Uit: Hoofdstuk 2, Follow your senses – alles wat jou nooit verteld is over hoogsensitiviteit. – auteur: Felix Brabander
Terug naar One Session Coaching
Wil je reageren op deze tekst, klik dan hier voor een mail naar mij. Of bel naar: 06 – 55 38 42 00
