Afgelopen weekend was ik in Budapest en had ik de mooie gelegenheid om de wereld weer eens op een andere manier te bekijken. Ik bevond mij namelijk in het land van de geneeskrachtige bronnen, een rijke zangcultuur verweven met de geschiedenis der zigeuners en mensen die oprecht geïnteresseerd in je zijn als de gelegenheid van een serieuze ontmoeting zich voordoet.

Mijn laptop stond al helemaal klaar voor de creativiteit waar ik op hoopte toen ik een mailtje binnen kreeg van een dame die zich herkende in de teksten op mijn website. Ze schreef dat ze overwoog om mijn boek over hoogsensitiviteit aan te schaffen, maar stelde toch de vraag hoe ze nou zeker kon weten dat ze hoogsensitief was.

Deze vraag blijkt steeds weer opnieuw te worden gesteld door talloze mensen die zich enerzijds in deze eigenschap herkennen, maar toch twijfelen.

Geïnspireerd door dit bericht en een prachtig uitzicht over de hoofdstad van Hongarije begon ik aan een frisse kijk op de verschillende aspecten die duidelijk maken of je hoogsensitief bent. En met de intentie om het nog inzichtelijker op te schrijven dan ik ooit eerder heb gedaan:

• Als hoogsensitief persoon pik je veel meer op aan prikkels en indrukken dan anderen omdat je nu eenmaal geboren bent met een heel gevoelig zenuwstelsel.
• Je ziet en voelt veel meer dan anderen, je kijkt anders en met veel meer diepte en diepgang.  Dit maakt dat mensen jou niet goed snappen, vinden dat je anders bent en jij voelt je niet begrepen. Je zal je hele leven al het gevoel hebben dat je anders bent.
• Je pikt heel snel gevoelens en emoties op van anderen, je zal ook gevoelig zijn voor sfeer. Dingen kunnen jou veel dieper raken. Vrienden en vriendinnen zullen je snel geraakt vinden.
• Hoe gevoeliger je bent hoe meer je de neiging zal hebben om die gevoeligheid onder controle te houden omdat het ook lastig is om daarmee te leven. De paradox is dan dat je, terwijl je een gevoelig mens bent, toch enorm in je hoofd gaat leven c.q. rationeel overkomt.
• Doordat je zo afgestemd bent op anderen, eigenlijk al vanaf je geboorte (zonder dat je dit bewust beseft), weet je niet goed wie je bent en wat je nu echt wilt in het leven.
• Door het gebrek aan eigen identiteit, een grote behoefte aan bevestiging en goedkeuring en een haarfijne radar voor wat anderen nodig hebben kan je je enorm afhankelijk maken van wat anderen willen en veel meer moeite hebben om je grenzen aan te geven.
• Naast een verhoogde gevoeligheid voor (hard) geluid, kan je ook ‘allergisch’ zijn voor fel licht, sterke geuren zoals parfums, maar ook bijvoorbeeld te harde aanraking.
• Je kan zoveel last hebben van de prikkels en indrukken van buiten dat eigenlijk alles energie kost, ook de leuke dingen. Hierdoor word je steeds weer geconfronteerd met keuzes maken en activiteiten af moeten zeggen omdat je er geen energie voor hebt. Dit levert een extra probleem op in de aansluiting bij anderen en dientengevolge een mogelijk nog grotere behoefte om er bij te horen. Helaas, hoe meer je als hoogsensitief mens probeert er bij te horen hoe verder je van jezelf afraakt.

Je weerstand tegen deze hoogsensitieve eigenschap en de last die dit veroorzaakt kan zo groot zijn dat je na iedere HSP test blijft zeggen: ‘Hoe weet ik het nu echt zeker?

Al zou je je bij het bovenstaande maar in drie of vier punten herkennen dan nog zou ik overtuigd zijn van je hoogsensitiviteit.

Tot slot: denk niet dat je hoogsensitiviteit is ontstaan door permanente spanning, burn-out of traumatische gebeurtenissen. Het is eerder zo dat negatieve gebeurtenissen en stress veel dieper bij je binnenkomen, juist omdat je zo gevoelig bent en dat al vanaf je geboorte.

In het bijzonder bij deze tekst ben ik erg benieuwd of dit verhelderend voor je is of dat het nieuwe vragen oproept en welke vragen dat dan zijn.

Laat het mij s.v.p. hier weten.

De vraag over hoe omarm ik mijn hoogsensitiviteit gaat er vanuit dat je een wens hebt om dit voor elkaar te krijgen en dat jou dit nu niet lukt of dat je het gevoel hebt dat je het al doet, maar nog niet goed genoeg.

Wellicht speelt ook de vraag: “Waarom zou ik dat doen?” Dat is begrijpelijk.

Als je hoogsensitief bent en het ‘knelt’ in je leven, dan kan je daar heel lang mee rondlopen zonder dat je nog besluit om je er in te verdiepen.

Op enig moment kan je het gevoel krijgen dat je er nu echt wat mee moet en dat je deze eigenschap nu toch echt niet meer ‘een beetje erbij kan laten hangen’.

Belangrijke vragen:

Waarom is het belangrijk?
Wat levert het me op?
Wat gebeurt er als ik mijn hoogsensitiviteit niet omarm?

Om met het laatste te beginnen. Als je je hoogsensitiviteit niet omarmt, blijft het lastig om goed voor jezelf te zorgen. Je hebt dan namelijk geen optimaal contact met je gevoel. Dan voel je ook niet goed wanneer je over je grenzen heen gaat. En dat maakt dat het met de energie heel erg op en neer kan gaan en veel meer last hebt van stemmingswisselingen

Het niet omarmen van deze eigenschap betekent dat je dingen blijft doen die niet goed voor je zijn, dat je eigenlijk niet goed luistert naar jezelf.
Wellicht zit er een stem in je die zegt: ‘Ik wil graag zijn zoals alle anderen’.
Het is niet ‘erg’ dat die stem er is. Je bent daar zeker niet de enige in, maar het is wel een stem die jou behoorlijk kan saboteren.

Een oefening

Een erg handige oefening is dat je nu voor jezelf het volgende op papier zet:

• Voel ik bij mezelf dat ik mijn hoogsensitiviteit nog niet helemaal omarm?
• En welke redenen zou ik kunnen hebben om dat niet te doen?

Hierbij stil staan zou je wel eens een heel interessant lijstje kunnen opleveren van spoken en beren op een weg die je misschien wel wil gaan maar nog niet helemaal rijp voor bent. Het in kaar brengen van die blokkades maakt vaak dat ze in je fantasie al minder groot worden. Je weet wel: je kan enorm in je hoofd zitten over alles J

Dit is een hele belangrijke stap bij het omarmen van je hoogsensitiviteit: je bewust worden van de blokkades die je er zelf nog op zet en het inventariseren van de pijnpunten en onzekerheden.

Het kan bijvoorbeeld zijn dat je je hele leven lang al hebt gehoord dat je anders bent dan anderen. Dan zit je er natuurlijk niet op te wachten om er zomaar mee uit de kast te komen.

Wellicht leeft er nog ergens een schrikbeeld in je “Ga ik dan heel erg veranderen en wat gaan anderen daar van vinden?”

Een andere stap is juist het tegenovergestelde: het op een rij zetten van alle voordelen van het omarmen, zoals: stabieler worden in je energie, jezelf niet meer nodeloos uitputten, meer respect afdwingen bij anderen, een beter contact met je gevoel waardoor heel veel dingen beter zullen gaan in je leven.

Zo krijg je zelf een beeld van wat het je oplevert en waarom het belangrijk voor je is.
Als het belangrijk genoeg is dan wint de wens het van de onzekerheid.

Mijn advies: ga hier eens mee aan de slag. Ik ben benieuwd.

Als je je deze vraag stelt dan zal het zo zijn dat je nog maar aan het begin staat van het omarmen van deze eigenschap. Dit moment kan zich echter net zo goed aandienen op je 15^e als op je 50^e levensjaar, afhankelijk van de omgeving waar je in bent opgegroeid.

Als je dan voor de uitdaging staat om helemaal te leven vanuit je hoogsensitiviteit en deze eigenschap centraal te plaatsen in je leven, dan gebeuren er zowel leuke als minder leuke dingen.

Eerst maar even de minder leuke (hangt ervan af hoe je het bekijkt):

• Andere mensen die niet hoogsensitief zijn, snappen nog minder wie je bent, dan voorheen. Daarvoor konden ze je waarschijnlijk al niet goed volgen omdat je teveel met een toneelspel bezig was om je aan te passen. Je deed je anders voor dan dat je was. Je ging misschien zelfs wel proberen te zijn zoals jij dacht dat anderen jou wilden zien. Maar dat hield je dan ook niet lang vol.
• Jij gaat zelf vaker grenzen stellen aan wat je voor anderen wilt doen, vaker nee zeggen en vaker afspraken afzeggen of veranderen omdat je ontdekt dat je er even geen energie voor hebt. Sommige mensen zullen die eerlijkheid waarderen. Echter, hele volksstammen zullen er ook van balen, al dat geschuif met afspraken.
• Je wordt nog meer dan voorheen een aparte vogel met hele eigen ideeën. Met andere woorden, je gaat nog meer afwijken van de rest.
• Je gaat veel sneller zelf balen van alles wat jou geen energie geeft, wat niet authentiek is, wat jou niet raakt.
• Je wordt nog meer iemand die haarscherp de vinger legt op alles wat niet klopt, tot vervelends toe. Het meeste vervelende is misschien wel dat je vaak nog gelijk hebt ook.
• Voor een baas werken wordt lastiger. Anderen moeten jou vooral niet vertellen wat jij moet doen. Jij hebt zo je eigen gedachten over wat er moet gebeuren. En die steek je steeds minder onder stoelen of banken.
• Je wordt meer dan ooit op jezelf terug geworpen. Waarom? Omdat het vanaf nu erom gaat dat jij jouw leven gaat leiden op jouw manier, en zonder compromissen. Als je als hoogsensitief persoon teveel compromissen sluit, heb je daar veel sneller en veel meer last van en loop je het risico dat je zo weer al je energie verliest en onderuit gaat.

Dan de leuke dingen:

• Je krijgt veel meer energie en levenslust.
• Je weet en voelt wat jou echt raakt in dit leven.
• Relaties krijgen meer diepgang en oprechtheid of je begint er niet eens aan.
• Je trekt je net zo vaak terug in afzondering om je weer op te laden en ook dat geeft heel veel voldoening en plezier.
• Je ervaart waar je werkelijke kracht zit en dat deze enorm verbonden is met de natuur.
• Je voelt tot in iedere vezel van je lichaam dat jouw leven gaat over creativiteit.
• Hoewel anderen je nog niet echt begrijpen, snappen ze wel dat wat je nu uitstraalt, van alle kanten klopt.